Katalog zbiorów

Książka łączy rozważania teoretyczne dotyczące oddziaływań socjoterapeutycznych z programami zajęć przeznaczonych dla konkretnych grup dzieci i młodzieży, borykających się na co dzień z różnego rodzaju trudnościami, które utrudniają funkcjonowanie psychospołeczne.
W części teoretycznej Czytelnik znajdzie tekst dotyczący etyki praktyki zawodowej, która jest wyznacznikiem profesjonalizmu osób zajmujących się pomaganiem dzieciom i młodzieży oraz materiał związany z prowadzeniem oddziaływań socjoterapeutycznych.
Część empiryczną książki rozpoczyna rozdział autorstwa Marty Witkowskiej przeznaczony dla uczniów klas pierwszych, którzy przejawiają trudności adaptacyjne w odniesieniu do nowej sytuacji (rozpoczęcie nauki w szkole) oraz grupy rówieśniczej. Program socjoterapeutyczny został wzbogacony o wybrane ćwiczenia z Metody Ruchu Rozwijającego W. Sherborne.
Rozdział autorstwa Anny Kowy i Joanny Warakomskiej przeznaczony jest dla dzieci w młodszym wieku szkolnym (6-7 lat) przejawiających trudności w funkcjonowaniu społeczno-emocjonalnym. Autorki w szczególności zwróciły uwagę na rozwijanie umiejętności związanych z rozpoznawaniem, nazywaniem i wyrażaniem własnych emocji i potrzeb - w tym celu bohaterem każdych zajęć uczyniły postać Marsjanka, który towarzyszył dzieciom podczas wszystkich spotkań.
Ostatni z rozdziałów, którego autorkami są Dorota Niedźwiecka i Agnieszka Sybilska, adresowany jest do dzieci 10-12-letnich, przebywających w Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym, które mają trudności w rozwiązywaniu konfliktów oraz radzeniu sobie z agresją w konstruktywny sposób. Motywem przewodnim programu socjoterapeutycznego Autorki uczyniły mieszkańców Zwierzogrodu.
Publikacja ma umożliwić Czytelnikom znalezienie odpowiedzi na nurtujące ich pytania dotyczące etyki pracy socjoterapeutycznej (oraz grupowej). Ponadto ma wskazać na znaczenie superwizji dla osoby socjoterapeuty oraz stać się inspiracją do pracy z dziećmi i młodzieżą dla pedagogów, psychologów, nauczycieli, wychowawców z różnego typu placówek.

Starość i starzenie się społeczeństw staje się stopniowo coraz lepiej rozpoznanym problemem. Wyzwaniem pozostaje zdiagnozowanie, na ile starość można uczynić produktem i to rentownym. Autorki określają zakres, w jakim seniorzy wpisują się w najnowsze strategie marketingowe na rynku, w jakim zakresie ich zasoby stają się doceniane na rynku pracy (międzygeneracyjny mentoring) i jak oni sami rewolucjonizują technologię (telesenior).
Bezsprzecznym atutem książki jest wpisanie się w najnowsze trendy badań społecznych dotykające aktualnych rewolucji w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi z nakierowaniem na mentoring międzygeneracyjny oraz żywo dyskutowaną dehumanizację medycyny w kierunku teleusług jako sposobów na redukcję kosztów starzenia się globalnego społeczeństwa.

Dzieciństwo kojarzy nam się z bezpieczeństwem. Z beztroskim światem zabawy, chronionym przez dorosłych, w którym nic złego nie może się zdarzyć. Czasem jednak codzienność i poczucie bezpieczeństwa zaczynają się niepokojąco chwiać. Ma to miejsce zwłaszcza w sytuacjach, gdy w rodzinie dzieje się inaczej niż dotychczas. Pojawiają się wtedy stawiane przez dzieci pytania, na które dorośli nie umieją lub boją się odpowiadać. No bo jak powiedzieć prawdę.? I czy w ogóle trzeba.? I jak to zrobić, żeby nie zabolało...?
Przychodzi jednak moment, kiedy pytania stawiane przez dzieci wymuszają niejako konieczność nauczenia się rozmów z nimi, przygotowania dzieci i siebie na chorowanie, cierpienie i życie po odejściu kogoś ukochanego. Kontakt z chorymi przewlekle uczy prawdy, do której nikogo nie trzeba przekonywać: że diagnoza choroby przewlekłej i możliwość śmierci zaskakują zawsze, w każdym momencie ludzkiego życia. Są jak wybuch wojny, kiedy cały dotychczasowy świat staje na głowie. Książka nie stanowi antidotum na ból i cierpienie, których uczestnikami stają się dzieci. Nie jest też książką ze złotymi, zawsze skutecznymi metodami. Jest jednak pewną propozycją, jak zadbać o dzieci w tak trudnej dla nich sytuacji.

Poradnik kierujemy do rodzin, w których pojawia się choroba przewlekła i śmierć, które stają wobec trudnej konieczności rozmowy z dziećmi o chorobie i ewentualnej śmierci. Może ona również posłużyć osobom pracującym na co dzień z dziećmi, które miały lub mają kontakt z chorobą i cierpieniem w swoim otoczeniu: wychowawcom, nauczycielom i pedagogom, pielęgniarkom i lekarzom, osobom duchownym, psychologom i innym, którzy takiej wiedzy poszukują.